Opis obrazu

Obraz przenosi nas w intrygujący, nieco surrealistyczny świat. Dominują tu przygaszone brązy i beże, które sprawiają, że całość wydaje się jakby przykryta delikatnym welonem nostalgii. Na środku widoczna jest postać o zamkniętych oczach. Jej włosy są cienkie i lekko falowane, opadające na twarz i ramię. Ale tu niespodzianka – z ust tej niecodziennej twarzy wyrasta coś, co przypomina skręcone korzenie czy może wnętrzności, które pną się ku dołowi. Kompozycja jest zaskakująca i trochę niepokojąca. W pracy można dostrzec wyraźne wpływy surrealizmu i może odrobinę symbolizmu. Technikę zostawmy artystom, ale tutaj widać, że autor postawił na miękkie pociągnięcia pędzla, które nadają obrazowi dreamlike quality. Czy to nie wygląda jak z bajki, w której wszystko jest inne, a jednak ma sens? Obraz budzi skojarzenia z tematami natury, życia i śmierci – ot takie delikatne rozważania. Może wywołać emocje zdziwienia czy nawet niepewności, bo człowiek się zastanawia, co artysta miał na myśli. A potem przychodzi refleksja: a może w tym jest coś pięknego? Choć dzieciak pewnie powiedziałby „Ale dziwne włosy ma ta postać!”. I może właśnie w tej dziwności jest coś fascynującego, co przyciąga wzrok i wyobraźnię.