Opis obrazu

Na obrazie widzimy tajemniczą scenę. Kolory są stonowane, dominują odcienie brązu i czerwieni, nadając kompozycji przytulny, choć nieco surrealistyczny charakter. Postać kobiety w czerwonej sukience stoi po lewej stronie, trzymając coś, co wygląda jak maska albo twarz. Obok niej znajdują się abstrakcyjne, geometryczne figury przypominające postacie z baśni. Kształty są niesymetryczne, co dodaje obrazu dynamiki i pewnego chaosu. Atmosfera jest jakby z innego świata, trochę magiczna, trochę niepokojąca. Styl obrazu jest wyjątkowy, może przypominać kubizm, choć jest tu też nutka czegoś bardziej osobistego. Na pierwszy rzut oka widz może poczuć się zdezorientowany, ale z upływem czasu można dostrzec subtelność i emocje kryjące się za prostymi formami. Obraz kusi do refleksji na temat maski, którą nosimy codziennie. Jak w bajce, w której drzewa mówią, a zwierzęta rozumieją ludzką mowę. Może on wywoływać w odbiorcy uczucie nostalgii za dzieciństwem lub zadumę nad własnym "ja". A jeśli miałbym opisać emocje jednym słowem, użyłbym angielskiego "intriguing". To coś więcej niż tylko obraz – to zaproszenie do rozmowy z samym sobą. mój młodszy brat na pewno powiedziałby "Fajnie wygląda!". Obraz zapada w pamięć i skłania do zastanowienia, co tak naprawdę kryje się pod powierzchnią.