Opis obrazu

Na obrazie widzimy postać o dużych oczach i intensywnie czerwonej sukni. Przez dominację ciemnych odcieni w tle, pełnych głębokich brązów i zwykłej czerni, postać wydaje się niemal wychodzić z obrazu. Zwraca uwagę kontrast między zimnym światłem padającym na twarz, a ciepłym, czerwonym odcieniem ubioru. Kształty są zniekształcone, co nadaje całości surrealistycznego klimatu. Styl obrazu przypomina nieco ekspresjonizm z nutą groteski. Artysta użył techniki impasto, co widać po grubych pociągnięciach pędzla i wyrazistych teksturach. Atmosfera? Coś w rodzaju tajemniczej aury niedopowiedzenia, może nawet lekki niepokój. Oczy postaci zdają się mówić: "Coś ci powiem," choć usta milczą. Obraz ten zapada w pamięć, bo choć jest niby prosty, to jednak pełen niesamowitości i zagadek. Dla mnie, patrząc na ten obraz, przypomina się dzieciństwo – dni, gdy wydawało mi się, że zabawki mają tajemnice. "Ona wygląda, jak moja lalka!" – tak po dziecięcemu można by podsumować wrażenia siedmioletniego obserwatora. Obraz intryguje, skłania do refleksji i budzi w sercu pytania, które może nie potrzebują nawet odpowiedzi. To jest właśnie ten "wow" moment w sztuce, kiedy się na coś patrzy i nie można oderwać wzroku.