Opis obrazu

Obraz przedstawia dwie postaci na tle intensywnie zielonego i pomarańczowego tła. Dominują tu kolory ziemi, które nadają całości ciepło, ale też pewną melancholię. Postacie są stylizowane, twarze o dziwnie geometrycznych kształtach przyciągają wzrok. Jeden z nich ma maskę, co dodaje tajemniczości. Kompozycja jest prosta, ale przez to szalenie intrygująca. Całość emanuje dziwnym mixem spokoju i niepokoju – trochę jakbyś miał w brzuchu motyle, a trochę jakby coś czaiło się w cieniu. Styl artysty jest nieco surrealistyczny. Kanciaste formy, brak detali, a jednocześnie subtelna gra światła i cienia. To painting, który każe się zatrzymać, pomyśleć. Zastanawiać się, co autor chciał przez to powiedzieć. Człowiek może poczuć się zagubiony, ale i zaintrygowany. Obraz wywołuje u mnie wrażenie, jakbym był świadkiem jakiejś nieopisanej historii. Może przypomina dziecięce wyobrażenia o superbohaterach? Patrząc na te twarze, mam wrażenie, że za chwilę zaczną rozmawiać. „Te postacie wyglądają jak zabawkowe ludki” – powiedziałoby dziecko. Co ciekawe, technika, jaką zastosował artysta, jest w swojej prostocie niezwykle skuteczna. Linie, kolor płynnie przechodzący w inny, tworzą przestrzeń pełną emocji. To wszystko sprawia, że obraz jest niepokojący, a jednocześnie dziwnie znajomy. Wręcz zachęca, żeby spojrzeć na świat przez pryzmat własnych, dziecięcych fantazji. Jakieś takie weird doświadczenie, które każdy interpretuje na swój sposób.