Opis obrazu

Obraz, który mamy przed sobą, od razu rzuca się w oczy swoją monochromatyczną paletą. Dominuje szarość przeplatana subtelnymi odcieniami czerni i bieli, tworząc niepowtarzalną aurę tajemniczości. Centralnie umieszczona postać, lewitująca nad spokojnym morzem, przyciąga wzrok niczym magnes. Ma ogromne, wyraziste oczy, które jakby chciały opowiedzieć niewypowiedzianą historię. Na dole obrazu widzimy dwie postacie w łodziach, ich twarze są spokojne, prawie jakby spały. Kompozycja jest taka, że czuć ruch w bezruchu, jakby coś się działo, ale w totalnej ciszy. Atmosfera tego dzieła emanuje czymś pomiędzy snem a jawą. Takie dream-like quality sprawia, że myśli same zaczynają biec w różne strony. Użyta technika przypomina trochę surrealizm, z naciskiem na emocjonalny ładunek. Czuć w tej pracy melancholię, ale nie jest ona przytłaczająca, raczej spokojnie płynąca. Jakoś mi się wydaje, że artysta chciał pokazać, że każdy z nas czasem unosi się między dwoma światami. To trochę jak zastanawianie się, co jest po drugiej stronie snu. Dzieciak by powiedział, że to tak, jakby ktoś fruwał na chmurce, ale nad wodą. Obraz wywołuje taką głęboką refleksję, zmusza do zatrzymania się na chwilę. Cóż za dzieło!