Opis obrazu

Obraz emanuje tajemniczą, nieco melancholijną atmosferą, w której zielonkawy odcień dominuje całą kompozycję. Po lewej stronie widzimy postać dziecka o dużych oczach, które wydają się przenikać przestrzeń. Wyraz jego twarzy jest trudny do odczytania, może smutny, może zamyślony. Po prawej stronie kompozycji rozmywają się ciemniejsze kształty, niczym niejasne wspomnienia lub senne wizje. Styl artystyczny obrazu jest enigmatyczny, można dostrzec wpływy surrealizmu, a także nutkę minimalizmu. Artysta posłużył się techniką, która sprawia, że całość wygląda jak zacierający się pamiętnik. Detale są ledwie zauważalne, co dodaje pracy mistycznej aury. Obraz może wywoływać w odbiorcy różnorodne emocje. Może być to nostalgia za dzieciństwem, kiedy świat wydawał się wielki i nieznany. A może to uczucie samotności? Ciężko powiedzieć jednoznacznie. Z pewnością jednak budzi pytania i skłania do refleksji. A zielony kolor kojarzy się ze spokojem. Osobiście, patrząc na ten obraz, czuję lekki smutek, ale i pewna fascynację. Jak gdyby artysta próbował przekazać coś ukrytego między barwami. A może to po prostu dziecko, które marzy o wielkich przygodach? Who knows. Dla siedmiolatka to mogłoby wyglądać jak obrazek z tajemniczym elfem w magicznej krainie. Co za fajna fantazja! Niesamowite, jak sztuka potrafi być osobista i uniwersalna jednocześnie.