Opis obrazu

Obraz jest ciekawy. Dominują w nim szarości, przetykane ciemnymi plamami, które nadają całości nieco mroczny, tajemniczy nastrój. Pierwsze, co przykuwa uwagę, to postać z chustką na głowie. Jej smutne oczy patrzą na coś niesamowitego—siedzącą sylwetkę z czaszką, miejsce na styku rzeczywistości i snu. Kompozycja zdaje się prosta, ale każde spojrzenie odkrywa nowe szczegóły. Ten niepokojący gość, wciśnięty w surrealistyczny kadr, przykuwa uwagę jak horror-przygoda. Artysta operuje techniką, która przypomina nieco grunge. Ostre pociągnięcia pędzlem kontrastują z subtelnością emocji zawartych w twarzach postaci. Użycie black and white nadaje pracy nostalgiczną nutę, jakbyśmy oglądali old photograph ze wspomnieniami z przeszłości. Każdy może poczuć się tutaj nieco zagubiony—dzieciak rzekłby "On wygląda jak duch, ale żyje?" Obraz prowokuje do refleksji. Czy mamy tu do czynienia z opowieścią o życiu, śmierci czy może o czymś jeszcze innym? Osobiście poczułem lekki dreszcz niepokoju, ale i fascynacji. Coś w tym miksie dosadności i delikatności sprawia, że trudno oderwać wzrok. Wciągająca gra świateł i cieni nadaje mu głębię. Uczucia, jakie płyną z obrazu, są złożone jakby porysowane przez proste ale głębokie emocje.