Opis obrazu

Obraz emanuje nieco mrocznym, surrealistycznym klimatem, który od razu przykuwa uwagę. Na pierwszym planie widzimy ogromnego misia. Jest spory, zrobiony z czegoś jakby plusz. Utrzymany w ciepłych, przygaszonych odcieniach brązu i beżu. Na jego brzuchu widać dziwnie wpatrzone oczy i twarze, co dodaje kompozycji elementu niepokoju. Obok misia stoi mała dziewczynka na drewnianych stopniach. Ubrana w zieloną sukienkę, a na głowie ma szpiczasty kapelusik. Jej wyraz twarzy jest pełen zamyślenia, a może trochę smutny. Atmosfera? Niby magiczna, ale z nutą melancholii. Wszystko to zamknięte w ciepłej, kojącej tonacji brązów. Technika artystyczna sugeruje użycie miękkich pociągnięć pędzla, co nadaje całości oniryczny wygląd. Trochę jak ilustracja z książki dziwnej bajki. Patrząc na obraz, można poczuć mieszankę nostalgii i tajemnicy. Czy to smutne, czy piękne? Nie wiem, ale ma coś w sobie. The uncanny element of the painting prowokuje do zastanowienia: co autor chciał przekazać? Jest w tym nutka dziecięcej naiwności, ale i coś bardziej dorosłego. Jakby misiu był strażnikiem jakiejś tajemnicy znanej tylko tym, którzy potrafią patrzeć głębiej. Ja bym chciała takiego misia w swoim pokoju, ale trochę się boję. Całość jest jak sen, z którego nie chcesz się obudzić, mimo iż jest trochę creepy. Myśli krążą, a wyobraźnia płynie, pozostawiając odbiorcę z pytaniami bez odpowiedzi. To jak oglądanie swoich myśli odbitych w lustrze innej rzeczywistości.