Opis obrazu

Obraz emanuje subtelnym urokiem surrealizmu, przenosząc nas do świata, gdzie rzeczywistość miesza się z fantazją. Dominują ciepłe, ziemiste barwy - różne odcienie brązu i pomarańczu, tworząc harmonijną, aczkolwiek nieco tajemniczą atmosferę. Kształty postaci są nieproporcjonalne i zdeformowane, co dodaje im nieco dziwacznego uroku. Kompozycja wygląda jak scena z bajki opowiedzianej w sennym krajobrazie, w którym dziecięce postacie wydają się zagubione lub pogrążone w marzeniach. Artysta zastosował technikę olejną, która pozwoliła na stworzenie bogatej faktury i głębi koloru. Ta technika dodaje obrazowi wyrazistości i takiego... dream-like feeling. Na pierwszy rzut oka obraz wydaje się radosny, ale po chwili można dostrzec melancholię i delikatny smutek na twarzach postaci. Dla mnie, patrząc na te twarze, czuję się jakbym cofnął się do dzieciństwa, pełnego gier i marzeń. Czasami się boję, a czasami się cieszę. Styl malowania przypomina trochę dzieło bliskie naiwnemu, ale jest w nim głęboka refleksja. Coś jak z bajki, którą opowiada dziecko: "Oni wyglądają jak z sufitu spadli!" Obraz wywołuje mieszankę emocji - od nostalgii po zaskoczenie. Ta ukryta symbolika może skłonić do refleksji nad własnym dzieciństwem i zagubieniem w świecie dorosłych. Mamy tu echo dziecięcej niewinności, które kontrastuje z oparciem w surrealistycznej wizji. To trochę jak dwie strony tej samej monety.