Opis obrazu

Obraz zanurza nas w surrealistyczny świat, gdzie pierwszoplanową postacią jest mała figura z wielką, królewską koroną na głowie. Kolory są stonowane, dominują brązy i odcienie zieleni, które przywodzą na myśl jesienny zmierzch. Postać ma rudą, rozwianą czuprynę, a jej oczy wydają się pełne enigmatycznej mieszanki ciekawości i zadumy. Kompozycja jest zbalansowana, choć na pierwszy rzut oka chaotyczna. W tle majaczą rozmyte sylwetki tłumu, które wydają się być tylko cieniami. Atmosfera obrazu jest nieco melancholijna, ale z nutką humoru w postaci wyrazistego kontrastu małej postaci z masywną koroną. Patrząc na to dzieło, nie sposób nie poczuć pewnej nostalgii za dzieciństwem. Kto z nas nie chciał być kiedyś królem lub królową, mimo że crown wydawała się za ciężka? Styl artystyczny balansuje na granicy między karykaturą a baśniową ilustracją, co dodaje mu unikalnego uroku. Technika pędzla jest wyraźnie widoczna, co nadaje obrazowi materii, niemalże dotykalnej tekstury. Emocje, jakie wywołuje obraz, to mieszanina radości i lekkiego smutku. Moje serce drgnęło, widząc tę małą postać z wielkimi ambicjami. Widzę w niej siebie. I chociaż formalnie moglibyśmy mówić o satyrze, to jednak jest w tym coś niewinnego. No i wyobraź sobie, gdyby to była scena z bajki, dziecko na pewno opisałoby ją jako: „Dziewczynka w koronie jest super ważna!”. Taki obraz z pewnością może stać się nostalgicznym wspomnieniem z dzieciństwa.