Opis obrazu

Na obrazie widzimy postać nieco melancholijnego dziecka, które wygląda na zamyślonego. Przewaga brązów i beżów w kompozycji sprawia, że całość wydaje się jakby wyjęta z przeszłości – vintage z nutą szlachetnego artiśmu. Malarskie pociągnięcia pędzla są wyraźne, a ich nieco niedbały charakter tworzy wrażenie ruchu i życia, choć postać pozostaje statyczna. Atmosfera obrazu jest pełna tajemnicy i delikatności, można by powiedzieć, że aż szeptem opowiada swoją historię. Styl artysty zdradza wpływy impresjonizmu, ale też ekspresjonizmu – te emocjonalne kontrasty są powerfully widoczne. Obraz może wywołać skojarzenia z dzieciństwem i niewinnością utraconą gdzieś w zakamarkach pamięci. Patrząc na twarz dziecka, odczuwa się spokój, ale i smutek. Może to nostalgia, a może subtelny niepokój? Jeden z obrazów, które zostają w głowie na dłużej. Myślę sobie: jakie historie kryją się za tymi oczami? To trochę tak, jakbyś patrzył na stare zdjęcie z dawno zapomnianego albumu rodzinnego, gdzie nie tylko postacie, ale i emocje są zamazane przez czas. Czy to dziecko na takich obrazach chodziło do szkoły i jadło lody? Kto to wie!