Opis obrazu

Obraz, który mamy przed sobą, to intrygująca mozaika kolorów i kształtów. Dominują tu odcienie brązu i beżu, przeplatające się z ciepłymi tonami pomarańczowego i różu. Kompozycja jest dynamiczna, z centralnie umieszczoną postacią, której nieproporcjonalna facjata przyciąga wzrok. Atmosfera dzieła jest nieco surrealistyczna, jakby przenosiła nas w dziwny świat snów albo baśni. Styl obrazu przypomina nieco dadaizm, choć można by tu dopatrzeć się wpływów surrealizmu. Technika, jaką posłużył się artysta, to z pewnością połączenie farby olejnej i technik mieszanych, gdyż tekstura jest bogata i pełna detali. Na twarzy postaci widać uproszczone, lecz głębokie emocje, które mogą wzbudzać u widza niepokój, a może nawet współczucie. Wide-eyed spojrzenie postaci zdaje się krzyczeć o uwagę, co potęguje atmosferę tajemniczości. Mam wrażenie, że obraz mówi coś więcej, coś ukrytego, jakby w nim była zawarta jakaś opowieść. Gdy patrzę na te dziwne twarze, myślę: hej, ależ to jest niezwykle. Wyrazy skręcają się na krawędziach, a kształty falują w złudnej spokojności. Czuję, że to dzieło może zasiać w nas ziarenko refleksji nad naszymi własnymi maskami, które zakładamy na co dzień. Małym dzieciom ten obraz może wydawać się odrobinę straszny, ale to tylko dodaje mu uroku. "Patrz mamo, ten pan ma wielką czapkę!" - mogłoby zawołać dziecko. Obraz jest jak podróż w głąb siebie.