Opis obrazu

Na obrazie dominują intensywne, chłodne barwy: zimny błękit przeważa w tle, kontrastując z jaskrawą zielenią i pomarańczem bliżej frontu. Centralnym punktem jest dziwna, surrealistyczna rzeźba - dwie postacie scalone w uścisku, jakby zamknięte w kostce. Tło przypomina lodowy mur czy też amfiteatr, pełen drobnych detali, które dają wrażenie ogromu i chłodu. Atmosfera dzieła jest pełna tajemnicy, może nawet niepokoju, jakbyśmy stali w opustoszałym, zamrożonym świecie. Artystyczny styl jest zdecydowanie surrealistyczny, przypominający sny lub fantazyjne wizje. Technika użyta przez artystę, z ostrym kontrastem kolorów i konturów, podkreśla ten dreamy (to znaczy senny) nastrój. Patrząc na to, można poczuć zagubienie lub fascynację. "Dlaczego oni się przytulają?", może się zastanowić ktoś patrzący. Mam wrażenie, że obraz mówi o izolacji, a może o miłości w nieprzyjaznym otoczeniu. Bawi mnie trochę myśl, że dzieciak by powiedział: "Ale fajne ludziki!". Artysta pozostawia nas z różnymi interpretacjami, zmuszając do zatrzymania się na chwilę i zastanowienia nad własnymi emocjami.