Opis obrazu

Obraz emanuje delikatnym pięknem, ukazując kompozycję kwiatów, które zdają się tańczyć na tle zielonkawego nieba. Dominuje kolorystyka pastelowa - zieleń, róż i fiolety, które płynnie przechodzą jedna w drugą. Kształty płatków, nieregularne i delikatne, tworzą wrażenie ulotności. To jakby świat widziany wczesnym rankiem, gdy mgły jeszcze snują się nad ziemią. Atmosfera? Niewątpliwie spokojna, niemal mistyczna, jakbyśmy patrzyli na coś, co istnieje poza naszym czasem. Technika artystyczna ukazuje subtelność pociągnięć pędzla. Artysta posługuje się łagodnymi przejściami barw, tworząc wrażenie głębi. Nie ma tu ostrych konturów, wszystko jest pełne delikatności. To trochę jak "whisper", szum szeptów w świecie natury. Odbiorca może poczuć spokój, a jednocześnie lekki niepokój, jakby ten piękny obraz ukrywał jakąś tajemnicę. A mi się to kojarzy z dniem w ogrodzie babci, gdzie wszystko pachnie latem i beztroską. Jeden przyjacielski pszczółek właśnie usiadł na jednym z tych kwiatów. Aha! Tylko żeby nie uciekać. Obraz budzi refleksję nad cyklem życia, jego kruchej, pięknej naturze. Może dlatego, że przypomina ulotność chwil, które warto zatrzymać w sercu. To jakby język kwiatów opowiedział swoją historię i zaprosił nas do tego magicznego ogrodu.