Opis obrazu

Obraz przedstawia tajemniczą postać kobiecą, której twarz wyłania się z intensywnej palety ciepłych kolorów. Złoto z oranżem w włosach mieszają się z chłodnym błękitem, pobudzając wyobraźnię. Delikatne, kręte linie tworzą aureolę z splotów, nadając scenie pewną dynamikę. Kompozycja centralna skupia uwagę na promiennej, ale i zamyślonej twarzy, której oczy zdają się przenikać duszę widza. Jest trochę smutna albo zamyślona, tak jakby chciała coś nam powiedzieć. Styl obrazu, łączący ekspresjonistyczne i secesyjne elementy, ujawnia silne pociągnięcia pędzla i subtelną grę światła oraz cienia. Nastrój obrazu emanuje melancholią i zarazem jakąś magiczną aurą, która przyciąga. Widz czuje się jak w innym świecie, może trochę jak w baśni. To one z tych dzieł, które wywołują u odbiorcy dociekliwość, może zastanowienie nad nieskończonością wyrazu twarzy. Technika, jaką posłużył się artysta, łączy wyrazistość rysów z delikatnością tonacji. I coś w tym jest z "mystery" – otulam się tym ciepłym blaskiem, a jednocześnie czuję dreszcz nieodgadnionych emocji. Patrząc na obraz, można poczuć, że czasu nie ma, że świat stanął w miejscu na chwilę. W każdym zawirowaniu linii jest odrobina chaosu, a jednak wszystko ma swoją harmonię. Ten niejednoznaczny charakter sceny sprawia, że odnajdujemy w niej cząstkę własnych uczuć, jakby to było lustro duszy. Myślę, że każdy patrzący znajdzie coś własnego, czego może nawet nie zamierzał szukać, ale znalazł, ot taki mały cud sztuki.