Opis obrazu

Na obrazie widzimy potężne żubry, które ukryły się w zimowym lesie. Dominują tu cieple odcienie brązu i rdzy, które kontrastują z chłodnymi błękitami i szarościami śniegu oraz nagich gałęzi. Zwierzęta wydają się silne i dostojne, jakby całkiem niezachwiane przez mroźną aurę. Można prawie poczuć chłód bijący od obrazu, a jednak wśród zimnej scenerii dostrzegamy ciepło wzajemnego wsparcia żubrów. Artysta śmiało użył grubych pociągnięć pędzla, co nadaje obrazowi dynamiczną fakturę. Jakby malował w zaciszu swojego "studio". A ja myślę, że te żubry są przyjaciółmi, co mnie urzekło. Nastrojowość dzieła ma w sobie coś pierwotnego i majestatycznego, przypomina o równowadze natury i surowości zimy. Obraz może wzbudzać w widzu hołd dla dzikiej przyrody i respekt dla jej nieujarzmionej siły. To także przypomnienie o wyjątkowości chwil zatrzymanych w czasie, jakby na chwilę zatrzymać się i spojrzeć poza codzienność.