Opis obrazu

Na obrazie widać surową i majestatyczną panoramę Tatr, uchwyconą w sposób, który niemal dusi od emocji. Dominują tu odcienie szarości i wzburzone błękity, które przeplatają się z delikatnymi beżami, tworząc dramatyczną grę światła i cienia. Nierówne kształty szczytów, przedstawione dynamicznymi pociągnięciami pędzla, nadają kompozycji siłę i ekspresję. Czuć tu klimat tajemnicy i majestatycznego spokoju, jakby natura chciała opowiedzieć swoją własną historię. Styl artysty to połączenie emocjonalnego impresjonizmu z nutką abstrakcji. Technika, którą się posługuje, wzbudza żywe reakcje, zmuszając odbiorcę do refleksji nad pięknem i brutalnością natury. Obraz może wywoływać w człowieku poczucie zachwytu, ale i pewnej nostalgii za czymś niedoścignionym. Czy te góry kryją bajkowe tajemnice, które aż chce się odkryć? Patrząc na to dzieło, można się zastanawiać. Jest tu coś autentycznego, co woła z głębi duszy: adventure. Przypomina mi się podróż w góry, kiedy byłem mały – te chwile, kiedy serce bije szybciej na widok wschodzącego słońca nad granitem. Obraz ten naprawdę wrzuca do środka, zmuszając serce do bicia nieco szybciej. Gdyby 7-latek spojrzał na to dzieło, mógłby powiedzieć: "To wyglądają góry, jakby miały czapki z chmur." I coś w tym jest, bo choć malarstwo wydaje się chaotyczne, w tej chaosie tkwi ukryty spokój.