Opis obrazu

Na obrazie widzimy dwa białe gołębie, które są niesamowicie urocze. Jeden z nich dumnie pręży piórka, a jego ogon przypomina wachlarz, pełen delikatności i elegancji. Tło to subtelne połączenie niebieskich i złotobrązowych odcieni, czym przypomina lekko zamglone marzenie. Nieco rozmyte, jakby artysta zanurzył pędzel w niebie i ziemi. Cała scena ma w sobie spokój i jednocześnie jakąś tajemniczą magic touch. Artysta zgrabnie operuje techniką impastu, dając piórom gołębi teksturę i przestrzenność. Taki styl sprawia, że niemal słychać ich delikatne szepty. Jest w tym malowidle coś takiego, co sprawia, że człowiek ma ochotę się uśmiechnąć. Jakby gołębie przynosiły wiadomość o czymś pięknym, co dopiero ma nadejść. Patrząc na te ptaki, można poczuć nostalgię za chwilami beztroski. "Jakby gołębie fruwały na placu, a ja patrzyłem z babcią", mógłby powiedzieć mały człowiek. Kolory są stonowane, co dodaje dziełu łagodności i intymności. To trochę jak śnić na jawie o spokoju, gdzie życie płynie wolniej. Atmosfera delikatna jak muślin, idealna do wciągnięcia głębszego oddechu.