Opis obrazu

Na obrazie dominują stonowane, ziemiste kolory z subtelnymi odcieniami szarości i bieli. Kształty są geometryczne, mocno zarysowane, co dodaje miejscu nutę abstrakcji. Kompozycja jest statyczna, przywodząca na myśl klasyczne rzeźby, jednak z nutką surrealizmu. Wygląda trochę jakby artysta bawił się fakturą i formą, tworząc dzieło pełne kontrastów. Nastrój jest spokojny, można nawet rzec melancholijny. Ta cisza artystyczna emanuje z dzieła i przenika do widza, wciągając go w świat refleksji. Techniki użyte przez artystę przypominają oleje, z delikatnym światłocieniem, który tworzy wrażenie głębi i przestrzeni. Obraz może wywoływać różnorodne emocje. Jedni zobaczą w nim piękno niedoskonałości, inni poczują nostalgiczne przypomnienie minionych czasów. Dla mnie to trochę jak spojrzenie w głąb siebie, gdzie chaos i spokój współistnieją. Te shapes na obrazie przypominają mi puzzle, które próbuję złożyć w głowie. Myślę, że artysta czerpał inspirację z klasyki, ale z nowoczesnym twistem. Można poczuć tę harmonię między tradycją a nowoczesnością. Jak się zastanowisz, to jest w tym coś magicznego. Jakby zapisał kod czasu w kolorach i formach. A moje myśli biegają z jednej strony obrazu na drugą. Podoba mi się to, bo jest tu miejsce na indywidualne odczucia każdego z nas.