Opis obrazu

Obraz, który widzimy, to prawdziwy kalejdoskop ziemistych tonów podzielonych na pionowe linie. Dominuje brąz w różnych odcieniach, przepleciony z ciepłymi beżami i subtelnymi akcentami błękitów. Kształty są nieco rozmyte, co przywodzi na myśl skojarzenia z miastem rozmytym przez deszcz. Kompozycja jest dynamiczna, z pionowymi liniami przypominającymi drapacze chmur. Atmosfera jest tajemnicza, niemal melancholijna, jak wspomnienie chwili, kiedy niebo spotyka ziemię. Artystyczny styl sprawia wrażenie spontanicznego. Czy to grubo nałożone farby sprawiają wrażenie ruchu i energii? Technika impasto dodaje głębi, sprawiając, że chcesz dotknąć płótna. Może to obrazu u odbiorcy pojawić się nostalgia lub refleksja nad ulotnością chwili. Jak dla mnie, to odrobinkę magiczne. "Wow, to wygląda jak kałuża po burzy!" – może powiedzieć siedmiolatek, zauważając grę kolorów i kształtów. Obraz balansuje na granicy rzeczywistości i marzeń. Elementy są zakryte i odkryte jednocześnie, co sprawia, że migration between dream and reality jest tu odczuwalne. Mój osobisty odbiór tego dzieła to pochwała piękna w chaosie. Czasem patrząc na te zawiłe wzory i formy, czuję spokój. Może to dziwne, ale to na mnie działa.