Opis obrazu

Na obrazie dominuje intensywny błękit nieba, który kontrastuje z chłodnym szaro-niebieskim miastem w tle. Budynki są prostokątne, geometryczne, jakby nie do końca realne, a wszystko to przenika aura tajemniczości. W centrum stoi postać – dziwna, trochę przypominająca lalkę, z wyrazistymi, czarnymi konturami. Ma smutną, jakby zamgloną twarz, z wyraźnym krawatem pod szyją, który przypomina dziecięcy sweterek. Artysta posłużył się prostymi, a zarazem potężnymi pociągnięciami pędzla. Linie są ostre, kontrastujące, ale też nieco rozmyte, co przywodzi na myśl marzenia senne. Atmosfera obrazu to mieszanka nostalgii i niepokoju – jak cisza przed burzą. Czy to miasto śni? Czy postać jest jego duchem? Może po prostu lost soul w miejskiej dżungli? Obraz budzi skojarzenia z dzieciństwem, które niesie tęsknotę za prostszymi czasami. "Te niebieskie domy są jak kredki w moim pudełku" – mogłoby powiedzieć dziecko, patrząc na te kształty i kolory. Elementy użyte przez artystę sprawiają, że widz czuje to specyficzne zawieszenie pomiędzy rzeczywistością a snem. A kto wie, może to początek nowej bajki o życiu w wielkim mieście?