Opis obrazu

Obraz emanuje ciepłem złotych i brązowych tonów, które przeplatają się z ciemnymi, niemal tajemniczymi plamami. Na pierwszy rzut oka widz może poczuć się jakby wkraczał w magiczny świat, gdzie światło i cień tańczą razem w harmonii. Kompozycja zdaje się bez końca: abstrakcyjne formy i dynamiczne pociągnięcia pędzla tworzą wrażenie zmyślnej chaotyczności, która jest jednocześnie przemyślana. Nastrój obrazu jest pełen ciepła, a zarazem skrywa nutę melancholii. Technika artysty to ukłon w stronę impresjonizmu, gdzie każdy ruch pędzla jest jakimś "statementem", próbą uchwycenia nieuchwytnego. Obraz może wywoływać różnorodne emocje. Może poczujesz spokój, a może przypłynie nostalgia za utraconymi chwilami. Kto wie? Sama nie mogę przestać myśleć o tafli wody oświetlonej zachodzącym słońcem, choć nie ma tu rzeczywistych konturów. To raczej "feeling", jakbyśmy mieli przed sobą abstrakcyjny pejzaż z marzeń. Jedno jest pewne: za każdym razem znajdziesz coś nowego. „Piękne!” – powiedziałby dzieciak. Nie bój się, daj się ponieść. Artysta używa faktury w sposób, który dodaje obrazowi trójwymiarowości, prawie jakby był żywy. Z takim dziełem można się zaprzyjaźnić, serio.