Opis obrazu

Na obrazie widać portret kobiety, której twarz zdominowana jest przez wydłużone kształty i delikatne, pastelowe kolory. W tle króluje głęboki zielony kolor, który dodaje dziełu tajemniczości. Artysta zastosował prostą kompozycję linijną, podkreślającą elegancję i subtelność postaci. Z malunku emanuje spokój i melancholia, a wyraz twarzy bohaterki wydaje się lekko zamyślony, może nawet trochę smutny. Styl przypomina dzieła z nurtu ekspresjonizmu, z charakterystycznym dla tego kierunku wydłużeniem proporcji i intensywnym użyciem kolorów. Technika użyta przez artystę to wyraziste pociągnięcia pędzla, które nadają obrazowi dynamiczny charakter pomimo jego statyczności. Emocje, jakie obraz wzbudza, to mieszanka nostalgi i kontemplacji. Ktoś mógłby pomyśleć "czy ona jest szczęśliwa?". Takie obrazy mogą wywoływać różne interpretacje u odbiorców. Może po prostu trwoga, a może myśl: "czy ten człowiek też czuje się czasem jak ja?". Dzieciak by powiedział: Ona się chyba nudzi! Osobiście, patrząc na to dzieło, czuję się jakbym odkrywał hidden secrets jej wewnętrznego świata. To piękno w prostocie, które zatrzymuje na dłużej przed płótnem. Każdy widzi tu coś innego, ale każdy widzi, hmmm, coś!