Opis obrazu

Obraz przedstawia spokojną uliczkę miejską, której kolory przywodzą na myśl chłodne, ale przyjemne poranne światło. Dominują tu odcienie niebieskiego, białego i czerwieni, tworząc harmonijną kompozycję. Budynki rozchodzą się w stronę horyzontu, tworząc złudzenie głębi, a pomiędzy nimi leniwie snuje się wąska uliczka. Jest w tym obrazie coś intrygującego, coś co przyciąga wzrok. Niekoniecznie wszystko jest wyraźne, co daje do myślenia, jakby sam obraz miał opowiedzieć historię. Atmosfera jest nostalgiczna, przywodzi na myśl wspomnienia z dzieciństwa. Można wręcz poczuć delikatny powiew wiatru, który muska twarz, kiedy spaceruje się tą uliczką. Styl malowania jest swobodny, z widocznymi pociągnięciami pędzla. Artysta bawi się perspektywą i kolorem, dodając obrazowi życia i dynamiki. To przypomina trochę sen, gdzie wszystko jest trochę blurred, jakby mgiełką pokryte. Obraz może wywoływać różnorodne emocje. Z jednej strony uspokaja, ale z drugiej pobudza ciekawość. Dlaczego na ulicy nie ma ludzi, dlaczego domy wyglądają jakby były w innej epoce? A może to tylko mi się wydaje? Poczułem się jakbym patrzył na pocztówkę z miejsc, które już nie istnieją. Co zaskakujące, jest w tym obrazie pewna "mysterious allure", coś co nie pozwala odwrócić wzroku. Jego prostota jest zarazem jego siłą. Dziecko powiedziałoby pewnie: "Fajny obrazek, chciałbym tam być!" I może właśnie o to chodzi. O pewną magię uchwyconą w prostych liniach i barwach. Zachęca do zatrzymania się, przemyśleń. Francuskie okiennice i lampy wprawiają w lekkie zamyślenie, a może i tęsknotę za minionymi chwilami.