Opis obrazu

Obraz ten przypomina mi układankę kolorów, gdzie dominują głębokie bordo, delikatne róże i stonowane zielenie. Kształty są amorficzne i przypominają impresjonistyczną grę światłem i cieniem. Kompozycja jest dynamiczna, jakby każdy element chciał ożyć i opuścić ramy obrazu. Wyłania się z tego pewien chaos, ale taki kontrolowany, który przyciąga wzrok i nie pozwala się oderwać. Nastrój płótna jest melancholijny, a jednocześnie ma w sobie coś z ekscytującej przygody. Styl pracy przywodzi na myśl znane techniki ekspresjonizmu, z grubymi pociągnięciami pędzla i teksturą farby budującą dodatkowy wymiar. What a masterpiece! Odbiorca może poczuć na przemian spokój i niepokój, bo całość jest jak muzyka jazzowa – trochę chaotyczna, ale piękna. To jak patrzenie na chmury i doszukiwanie się różnych kształtów, skomplikowane, ale przyjemne. Ciekawe, że jeden z elementów wygląda jak góra. A może to nie góra, tylko wspomnienie zamknięte w formie? Obraz ten pobudza wyobraźnię, a także skłania do refleksji nad ulotnością chwili.