Opis obrazu

Na obrazie widzimy dynamiczną scenę morską, gdzie fale delikatnie rozbijają się o brzeg. Kolory są stonowane, głównie szarości i błękity, które tworzą harmonijną, ale nieco nostalgiczną kompozycję. Niebo jest w połowie pokryte chmurami, pozostawiając niewielkie pasy czystego, jasnoniebieskiego nieba. Artysta malował długimi pociągnięciami pędzla, co dodaje dramatyzmu i ruchu całej scenie. Na pierwszy rzut oka czujemy spokój, ale też pewną surowość przyrody. Patrząc na to, przypomina mi się dźwięk fal – tak, jakbyśmy stali tuż obok. Hmm, całkiem fascynujące. Dzieciak powie: „Fale wyglądają, jakby chciały połaskotać piasek!”. Można sobie wyobrazić jak zimny wiatr smaga twarz. To takie „sublime” w sensie niesamowite. W obraz wpleciono elementy impresjonizmu, z lekką nutką realizmu. Przyciąga uwagę, skłania do refleksji nad ulotnością chwili i potęgą natury, zmuszając do zastanowienia się nad własnym miejscem w świecie.