Opis obrazu

Obraz emanuje niesamowitą energią, chaotycznie poruszając różnymi odcieniami zieleni, bieli i czerwieni. To jak burza emocji zaklęta w malarskim zamieci. Dominują tu dynamiczne, rozmyte pociągnięcia pędzla, które tworzą kompozycję pełną napięcia i niepokoju. Wzrok wędruje po całej powierzchni dzieła, zatrzymując się na licznych plamach i smugach, które zdają się przepływać jak łzy na płótnie. Atmosfera na obrazie jest tajemnicza i prawie że elektryczna, budzi poczucie nieokreślonego oczekiwania. Czuje się, jakby artysta porzucił wszelkie zasady, tworząc "spontaneous art". Wzorki barw i kształtów przywodzą na myśl abstrakcyjne pejzaże przyrody, a jednocześnie nawiązują do emocjonalnego wiru ludzkiej psychiki. Technika użyta do stworzenia tego dzieła to prawdziwy manifest ekspresjonizmu. Wykorzystanie intensywnych, grubych warstw farby oraz śmiałych gestów czyni je surowym, ale niezwykle pociągającym. Obraz przyciąga uwagę odbiorcy, zmuszając do indywidualnej interpretacji tego chaotycznego harmonii. Może więc być tak, że jest to wyraz gniewu, intrygi, ale także płata miłość. Ja widzę w tej zieleni i czerwieni coś, jakby namiętną kłótnię, ale kto wie. Może to tylko wyobraźnia płata figle. Dla mojej siostry to wygląda jak wielkie drzewo w deszczu! Każdy element obrazu zdaje się krzyczeć swoją historią. Kiedy patrzę na to, przypomina mi się nieskończoność natury i surowa siła emocji, które potrafią być piękne i przerażające zarazem.