Opis obrazu

Obraz jest jak magiczna układanka pełna kolorów i kształtów. Dominują tu odcienie błękitu, pomarańczu i żółci, tworzące mozaikę wspólnie składającą się na kobiecą twarz. Linie biegnące w różnych kierunkach tworzą pełną dynamiki kompozycję, która przyciąga wzrok i nie pozwala się oderwać. To trochę jak patrzenie przez kalejdoskop pełen niespodzianek. Wyobraź sobie, że patrzysz na świat z jego wnętrza. Atmosfera wydaje się tajemnicza i zarazem pełna energii. Artysta sięgnął po technikę kubizmu, przedstawiając twarz w sposób abstrakcyjny, lecz wciąż pełen życia. Przywodzi to na myśl uczucie zagadki, coś do odkrycia na nowo za każdym razem, kiedy spojrzysz. Może wywoływać w odbiorcy mieszankę podziwu i niepokoju. W końcu, jak mówił Picasso: "Art washes away from the soul the dust of everyday life". Ta praca robi akurat to. Budzi pytania i zmusza do refleksji nad tym, co tak naprawdę widzimy. "Ale fajne kolorki" mógłby powiedzieć zachwycony dzieciak. A ja cały czas myślę, co ta twarz mogłaby powiedzieć, gdyby mogła mówić.