Opis obrazu

Na obrazie widzimy postać przedstawioną w centralnej kompozycji, która od razu przyciąga wzrok. Dominują tu ciepłe odcienie brązu i czerwieni, kontrastujące z jasnym niebieskim tłem. Kształty są wyraźne, ale nieco abstrakcyjne, co dodaje tajemniczości i głębi. Artysta używa techniki przypominającej mozaikę, z drobnymi kwadracikami układającymi się w całość. Atmosfera obrazu jest serene, wyciszająca. Wpatrując się w twarz postaci, czuje się spokój, ale i pewien niepokój wynikający z intensywności spojrzenia. Styl można opisać jako współczesną interpretację ikonograficzną, z wyraźnym wpływem tradycyjnej sztuki sakralnej. Dzieło wywołuje nie tylko estetyczne zadowolenie, ale też refleksje nad duchowością i siłą wiary. Być może ktoś poczuje wewnętrzne ciepło, a inny odnajdzie w nim piękno boskiej tajemnicy. Wow, jak można tak patrzeć! Patrząc na obraz, ma się wrażenie, że artysta z dużą wrażliwością i finezją uchwycił coś więcej niż tylko formę. Takie obrazy potrafią na chwilę zatrzymać czas i zmusić do myślenia. Obraz jest jak okno do innego świata, gdzie kolory i kształty narrate opowieść o wieczności. Obraz powstał z inspiracji starą ikoną , gdzie płatami odpadały warstwy farby , to zainspirowalo mnie do swoistych plam koloru w nieco zgeometryzowanych kształtach z jednoczesnym uwzględnieniem faktury szpachelki. Niezamierzony efekt jaki z tego wyniknął to nieznaczne podobieństwo do malarstwa J.Nowosielskiego.