Opis obrazu

Na obrazie widzimy intrygującą kompozycję pełną kontrastów i symboliki. Dominują zimne kolory – biel śniegu, błękitne łuski smoka i zielonkawe mundury wojskowe. Na pierwszym planie postać kobiety, pewnie zafrasowana, trzymająca palce w charakterystycznym geście. Jej oczy, ogromne i błękitne, są jakby zobligowane przez gigantyczne oko smoka z tła. Smok zdaje się obserwować pociąg, który przecina zaspy śniegu. Ów pociąg emituje poczucie ruchu i dźwięku, niemal słychać jego gwizd. Widoczny smok dodaje atmosfery niepewności i tajemnicy – "Mischief managed", jakby powiedzieć. Styl artystyczny przypomina surrealizm, pełen metafor i subtelności. Technika malarska jest staranna i precyzyjna, z detalami, które przyciągają wzrok. Patrząc na ten obraz, można poczuć chłód zimowego krajobrazu oraz dziwną harmonię chaosu. Ktoś mógłby uznać ten obraz za wyraz konfliktu wewnętrznego albo siłę natury. Dla dziecka to może być opowieść o smoku, który pilnuje pociągu. To dzieło skłania do refleksji o relacji człowieka z naturą, czasem i losem.