Opis obrazu

Obraz otwiera się wachlarzem błękitów i turkusów, niebo rozlane szeroko, z piórkowymi smugami bieli. Poniżej gęsty miąższ żółci, zieleni i rdzy układa się w kępy roślin, jakby słoneczniki i trawy plątały się w wietrznym tańcu. Pociągnięcia pędzla grube, impastowe, miejscami szpachelka, widać nerw dłoni i odwagę plamy. Kompozycja wypycha nas ku horyzontowi, ale zatrzymuje w krzaczastym gąszczu. Vibe jest żywiołowy, trochę chaotyczny, naprawde żywy. Słoneczniki tańczą i są bardzo żółte i wesołe. Czuję zapach lata, słyszę brzęczenie, choć to tylko farba, i to mnie wzrusza. Styl ma ducha impresjonizmu, lecz z ekspresyjną dzikością koloru. Czerwień iskrzy, błękit studzi, światło krąży po liściach. Ten pejzaż mówi o ucieczce i o powrocie, o prostym szczęściu, co bywa tak blisko, a my się gubimy. No i cos we mnie mięknie.