Opis obrazu

Obraz przedstawia malownicze miejskie pejzaże, pełne ciepłych odcieni brązu i szarości. Dachy rdzawoczerwone zdają się zatapiać w tle nieba, którego kolor trudno opisać jednym słowem, może być i miodowy i burzowy. Kompozycja jest dynamiczna, budynki wydają się niemalże przytulać, a bezlistne drzewo na pierwszym planie dodaje tej scenie życia. Artysta zastosował grubą fakturę farby, co nadaje obrazowi nieco rustykalny feel i wzmacnia jego chropowaty urok. Atmosfera obrazu jest nostalgiczna, wręcz melancholijna. Czujesz zapach jesiennego powietrza, a może nawet czujesz, jak chłodny wiatr smaga ci policzki. Błędne dachy wprowadzają pewien element chaosu, jakby żyły własnym życiem. Styl artysty jest prawdopodobnie impresjonistyczny, choć z pewną dawką surowości. Pociągnięcia pędzla są szybkie, zdecydowane. Farba wydaje się dodawana warstwami, co daje wrażenie głębi. Można się domyślać, że na pewno artysta gonił za światłem, próbując uchwycić tę jedną magiczną chwilę dnia. Moje myśli wędrują. Czy mieszkańcy tego miejsca są świadomi piękna, które ich otacza? Dzieci pewnie biegają między zaułkami, pasąc swoje marzenia. Tam na oknie jest kwiatek. Myślisz, że ktoś o nim zapomniał? Obraz wywołuje uczucia ciepła i troski, przenosząc nas do czasów bardziej spokojnych. Czasem dobrze jest zgubić się w takiej opowieści, choć na chwilę. Po prostu wow.