Opis obrazu

Obraz to zaskakująca kompozycja dwóch postaci, rozdzielonych niewidzialną granicą. Po lewej stronie, na tle delikatnie zblakłego fioletu, znajduje się sylwetka o miękkich, niestabilnych konturach. Kolory są stonowane, prawie jakby ktoś szukał intymności w cieniu. Z kolei prawa strona kryje w sobie tajemniczą postać na ciemnym tle. Kontrast światła i cienia przyciąga uwagę i wprowadza nutę tajemnicy. Charakterystyka postaci, z ich nieco zniekształconymi proporcjami, budzi wrażenie surrealizmu. Jest coś niepokojącego w sposobie, w jaki ich oczy zdają się pytać bez słów. Czy to dialog pomiędzy dwiema osobowościami w jednym człowieku, czy może historia spotkania? A może to obrazy wspomnień, które zacierają się z każdą chwilą? Styl jest jakby spontaniczny, pełen niedopowiedzeń, z użyciem techniki, która przypomina technikę olejną z wyraźnym wpływem impresjonistycznym. Pociągnięcia pędzla są widoczne, ale jednocześnie subtelne. To tak, jakby artysta chciał zanurzyć nas w śnie. Odbiorca może poczuć swego rodzaju zagubienie, ale również fascynację. Tajemnicza aura obrazu może wywołać przemyślenia o dualizmie ludzkiej natury. Jak mówił mi kolega, to jakby życie miało swoje własne "twins". Obraz emanuje melancholijnym, ale też refleksyjnym nastrojem. Czasem wydaje się, że figury wpatrują się w otchłań, która jest ziemią między świadomością a snem. Widząc to, pomyślałem: "Wow!" Jak z zadziwienia dziecka.