Opis obrazu

Obraz jest niesamowicie bogaty w kolorystykę, dominują na nim chłodne odcienie błękitu i zieleni, które przeplatają się z ciepłymi nutami żółci i czerwieni. Kształty są abstrakcyjne, przypominają płytki rozbite na kawałki, co nadaje całości nieco postapokaliptyczny vibe. Kompozycja wydaje się chaotyczna na pierwszy rzut oka, ale szybko można dostrzec pewną strukturę. Atmosfera obrazka jest tajemnicza, może nawet trochę melancholijna. Artystycznie rzecz biorąc, technika przypomina impast, z mięsistymi warstwami farby, które dodają głębi i tekstury. Patrząc na to dzieło, można się pogubić w jego skomplikowanej strukturze, co pobudza wyobraźnię. Emocje, które może wywoływać, są wielorakie - od zadumy po lekkie poczucie niepokoju. Czy ten obraz mówi coś o ludzkiej duszy? Może. Styl pisania artysty przypomina wolność, którą znajdziesz w jazzowej improwizacji. Ktoś może nawet powiedzieć "Wow!" widząc to dzieło. Patrząc na nie, przypomina mi się, jak raz mama zrobiła plakatki na moim przedszkolnym bilecie do kina. To taka właśnie spontaniczność. Ten obraz to podróż przez meandry wyobraźni.