Opis obrazu

Obraz tętni subtelnymi odcieniami zieleni, żółci i niebieskości, które zdają się harmonijnie przenikać przez warstwy teksturalnej kompozycji. Prostokątne, nieco chaotyczne formy zdobią powierzchnię, sprawiając wrażenie naturalnej mozaiki. Ma się wrażenie, jakby patrzyło się na abstrakcyjne dzieło sztuki interpretujące pejzaż. Tło jest ciepłe, przypomina spaloną słońcem ziemię, z nieoczekiwanymi przebłyskami ciemniejszych barw, co dodaje głębi. Całość emanuje spokojem, ale jednocześnie kryje jakąś tajemnicę, co wzbudza uczucia ciekawości i kontemplacji. Styl artysty zdaje się balansować między abstrakcją a impresjonizmem. Technika użycia grubych daubów farby, które niemal można poczuć pod palcami. Wywołuje to u widza poczucie namacalności i fizycznej obecności artystycznej wizji. Ten obraz mógłby być niczym Stargate do alternatywnej rzeczywistości. Na pewno każdy, kto na niego spojrzy, na chwilę zatraci się w jego zawiłościach. Dla mnie, to takie okno do zamyślonego świata. "Mamo, to wygląda jak mapa skarbów!" Być może artysta chciał wyrazić złożoność ludzkiej egzystencji czy kondycji psychicznej. Obraz pełen jest emocji, które każą się przy nim zatrzymać i pomyśleć.