Opis obrazu

Na obrazie widzimy enigmatyczną scenę, w której dominuje paleta ziemistych barw: brązy, zielenie i śmietankowe odcienie. Kompozycja jest nieco surrealistyczna. Mężczyzna w eleganckiej marynarce i kapeluszu siedzi na krześle, z nogami zanurzonymi w misce z wodą. Obok niego, trzy postacie, przypominające anioły, wydają się wisieć na sznurkach niczym pranie na wietrze. Drzewa w tle są stylizowane, z zaokrąglonymi koronami, które nadają obrazowi wyczucie prostoty i spokoju. Jest tu spokojnie, a jednak dziwacznie. Styl artysty można określić jako mieszankę naiwnego malarstwa z nutą ekspresjonizmu. Postacie mają wydłużone proporcje, co dodaje karykaturalnego wdzięku, ale też pewnego niepokoju. Technika pędzla jest widoczna w grubo nałożonych plamach farby, które tworzą teksturową powierzchnię. Obraz może budzić mieszane emocje. Może wywoływać uczucie nostalgii za dzieciństwem, gdzie wszystko było proste, jak „floating” w basenie nadmuchiwanym. Dziwaczność sceny zmusza do zastanowienia się nad związkiem człowieka z codziennością i jego wewnętrznymi demonami. Czy to chwila relaksu, czy absurdalna wizja samotności? Kto wie. Naprawdę, ten obraz to taki kalejdoskop wrażeń, że aż chce się patrzeć na niego dłużej.