Opis obrazu

Na obrazie widzimy dwie postaci o wydłużonych, surrealistycznych proporcjach. Ich twarze są długie, trochę jak z innej krainy. Dominuje kolorystyka niebiesko-brązowa, a tło wypełniają kwiaty o zimnym, pastelowym odcieniu błękitu, które tworzą niemalże dekoracyjną tapetę. Atmosfera dzieła jest spokojna, ale jednocześnie tajemnicza. Styl artysty przypomina trochę art déco, ale z twistem. Technika jest płynna, pociągnięcia pędzla są wyraźne, a wzory na sukienkach postaci dodają całości dynamiki. Patrząc na ten obraz, można poczuć mix nostalgii i nieco melancholii. Postacie jakby uczestniczyły w dialogu, choć w ich oczach widać zamyślenie. „Wow, one są jak z bajki!”, mogłoby powiedzieć dziecko, zauważając fantazyjność form. Na myśl przychodzi pytanie: o czym rozmawiają? Ten obraz może skłaniać do refleksji nad relacjami międzyludzkimi, niewypowiedzianymi słowami. W mojej opinii to „mysterious beauty” ukryta w codziennym momencie. Personalnie, czuję jakby artysta zapraszał nas do swojego świata pełnego subtelnych emocji i niedopowiedzeń.