Opis obrazu

Na obrazie dominuje zaskakująco kontrastująca paleta kolorów. Intensywna zieleń ścian współgra z różowym telewizorem i krzesłem. Na środku widzimy okno z białą zasłoną, przez które prześwituje sylwetka osoby. To jakby spojrzenie w głąb prywatności, chwila zatrzymana gdzieś na granicy codzienności i niecodzienności. Artysta zastosował technikę olejną, co dodaje głębi i tekstury. Tkanina zasłony pełna jest wzorów i barwnych plam, wciągając wzrok w rytm, który przeplata się z resztą kompozycji. Atmosfera, jaką tworzy obraz, jest intymna, a jednocześnie trochę abstrakcyjna, pozostawiając odbiorcę z uczuciem lekkiego niepokoju. Jakby ktoś tu był, a jednocześnie ich nie było. Dziecko powiedziałoby: Tam stoi pani, ale gdzie jest buzia? Sposób, w jaki artysta balansuje między realizmem a surrealizmem, sprawia, że obraz staje się osobistą medytacją nad przestrzenią i prywatnością. Ten "moment in time" pokazuje rzeczy, które są dla nas naturalne, ale w pewnym świetle mogą być też niezwykłe. Emocje wirują, od zadumy po lekkie zdziwienie. To taki widok, który może zatrzymać cię na chwilę, zaskoczyć swoją szczerością i prostotą formy.