Opis obrazu

Na obrazie widzimy surrealistyczną scenę, która od razu przyciąga uwagę. Dominują delikatne beże i zielenie, tworząc tło o satynowej fakturze, na którym rozgrywa się dziwaczna uczta. Dwie postacie, o formach przypominających fantazyjne rzeźby, unoszą swoje długie szyje w górę. Kształty te są nieregularne, a ich pulchne ciała przywodzą na myśl coś organicznego, może wręcz nieziemskiego. Na stole pokrytym kraciastym obrusem widać butelkę z przezroczystym napojem, może wódką, oraz kilka szklanek i kawałek chleba. Atmosfera obrazu jest jednocześnie niepokojąca i intrygująca. Nastrój jest surrealistyczny, trochę jak z innego świata. Patrząc na całość, można odnieść wrażenie, że jest to scena z surrealistycznego snu, a może nawet koszmaru. Wykorzystana tu technika przywodzi na myśl klasyczne malarstwo olejne, gdzie każdy szczegół jest pieczołowicie oddany z precyzją godną mistrza. Obraz potrafi wciągnąć odbiorcę w swój niezwykły świat. Dla jednych może to być refleksja nad samotnością, a dla innych – niepokojąca wizja spotkania dwóch nieznanych sobie istot. Moje pierwsze skojarzenie to „weird dinner party”. Dziecko powiedziałoby: te dziwne ludziki mają śmieszną kolację. Mimo wszystkiego obraz przyciąga, zmusza do zastanowienia, czym naprawdę jest – sztuką czy snem. Tworzy przestrzeń dla emocji, osobistych interpretacji i refleksji na temat natury człowieka i jego relacji z otoczeniem.