Opis obrazu

Obraz jest jak scena z najdziwniejszego snu, gdzie rzeczywistość i fantazja splatają się w kolorowy, surrealistyczny taniec. Dominują tu intensywne kolory: niebieskie niebo z zielonymi tonami, przeplatane tu i ówdzie pomarańczowymi kulami niczym z bajki. Centralnym punktem jest pociąg, który zdaje się wyrastać z ziemi pod dziwacznym kątem, jakby chciał sięgnąć chmur. Otaczają go przemiatające niebo przedmioty, pozornie bez ładu, jakby czas i przestrzeń zgubiły swoją rolę. W tle, pomiędzy antycznymi kolumnami, galopuje koń z anielskimi skrzydłami. To jak z malutkiej książeczki dla dzieci, gdzie wyobraźnia nie zna granic. A propos dzieci, w ramie widzimy obraz wykafelkowanej uliczki, gdzie mały odkrywca w białym kombinezonie maszeruje naprzód — bardzo cute, prawda? Styl przypomina dzieła surrealistów z ich zamiłowaniem do zaskoczeń i paradoksów. Artysta bawił się formą, używając techniki malarskiej, która miesza precyzję z dzikim brakiem reguł. Takie spojrzenie na świat może wywołać różne emocje. Dla niektórych będzie to ekscytująca podróż w nieznane, dla innych uczucie dezorientacji. To trochę jak jazda roller coasterem w ciemności — fun, ale i ciarki na plecach. Dla mnie osobiście to przypomnienie, że życie pełne jest niespodzianek. Czasami warto po prostu puścić wodze fantazji i dać się ponieść temu chaotycznemu widowisku.