Opis obrazu

Na obrazie rozlewa się chłodny błękit spotykający soczystą zieleń, jak mgła nad łąką i wodą. Po prawej półprzezroczysta kula wychodzi z tła jak księżyc w południe. Gładkie przejścia i zatarte krawędzie przecinają żyłki i faktury, jakby użyto aerografu i przetarć. Kolor pracuje warstwami, sfumato styka się z impastem, a powierzchnia robi się dreamlike. Z dołu migają pikselowe rośliny i cienie postaci, niepewne, troche widmowe. Czuję spokój, ale też szept pamięci, jak zdjęcie wyciągnięte z kieszeni deszczu. To jest wielka kula i zielone morze i ja bym tam skakał. Obraz buduje łagodną melancholię, lecz podszytą ciekawością, i przyznaję, serce ma lekki dyg.