Opis obrazu

W centrum plątanina niebieskich i zielonych kresek zbija się w sylwetkę człowieka pod białym krążkiem jak Księżyc. Po bokach krążą czerwone spirale z czarnymi punktami, niby oczy, a kompozycja jest pionowa z cięższą podstawą. Linie skreślają się nawzajem, szybkie i nerwowe, marker z długopisem nakładają się warstwami jak notatki na marginesach. To sztuka gestu i improwizacji, szkic który nie chce być grzeczny, po prostu raw. Atmosfera napięta, ale iskrzy energią, jakby w pokoju brzęczał stary telewizor. Ja widzę ludzika i dużo kółek i on się boi. Czytam to jako starcie ze spojrzeniami, trochę wstyd i trochę bunt. Czuję szybkie tętno i dziwny spokój, cos pierwotnego mimo całego zgiełku.