Opis obrazu

W centrum kadru wjeżdża czarna lokomotywa, ciężka, okrągły przód błyszczy metalem i kroplami pary, a po bokach ciągną się bordowe wagony. Pociąg robi puff i jest wielki. Kompozycja idzie po przekątnej, z tłumem w lewym tle i fasadą dworca po prawej, podświetloną ciepłymi oknami. Kolory przytłumione, szare i zielonkawe, nagle przebijane rdzą i rubinem, odbijają się w mokrej posazdce. Atmosfera wilgotna, trochę nerwowa, miejski hustle zagłusza myśli. To akwarela, z szerokimi plamami mokre w mokrym i ostrymi kreskami tuszu. Czuję w gardle sadzę, a w sercu miesza się nostalgia i niepokój. Obraz mówi o pożegnaniach, o tym że każde koło pcha nas dalej, chociaż nie zawsze chcemy.