Opis obrazu

Centralnie stoi jeleń o smukłych nogach i ciężkich, rozcapierzonych rogach, wyłania się z mgły lasu. Paleta to zgaszone brązy, oliwkowe zielenie i chłodne szarości, przełamane bielą śnieżnych kropek. Tło rozlewa się akwarelowo, pnie są tylko sugestią, jakby wspomnieniem drzew. Na futrze drobne smugi suchym pędzlem, a przy pysku chłodny turkus, aż mam wrażenie oddechu. U stóp migocze płytka kałuża z rozmytym odbiciem, nad nią kilka ptasich kresek. Cisza. Brr, zimno. Jelen ma wielkie rogi i patrzy jakby był moim kolegą. Kompozycja trzyma się osi, rogi tworzą koronę i prowadzą wzrok do oczu, w których czai się stillness. Czuć technikę mokre na mokre i energiczne chlapnięcia, trochę krzywe, ale to działa. Atmosfera skupiona, ale nie groźna, bardziej uważna. Myślę, że to spotkanie jest naprawde potrzebne, troche melancholii, troche spokoju, i nie chcę odchodzić.