Opis obrazu

Na papierze rozlewa się mozaika jesiennych barw, od zieleni butelkowej po rdzawy brąz i plamy turkusu. W centrum siadł kosz pełen jabłek, okrągłych i lśniących, z rumieńcem jak po chłodnym poranku. Obok beczka i splątane rośliny, kompozycja prowadzi wzrok do cichego okna. Światło wślizguje się z lewej, miesza cienie, robi się cozy. To akwarela, mokre na mokrym plus ostre pociągnięcia suchym pędzlem i lekkie rozpryski. Te jabłka wyglądają jak kuleczki i chce mi się je zjeść. Nastrój jest spokojny, lecz żywy, jak poranek na wsi, pachnie ziemią i kuchnią babci. Czuć troche nostalgii i trochę radości, taki dzień co nie ucieka. Naprawde widzę tu pochwałę domowego rytmu i zwykłej obfitości, co koi. Można poczuć wdzięczność i ciepło.