Opis obrazu

Akwarelowa scena narożnej kawiarni pulsuje karminem markiz i ciepłymi brązami fasady, które gasną w chłodnych szarościach chodnika. Trójkątny daszek prowadzi wzrok do środka, po lewej ledwo widoczna sylweta wieży wyłania się z mlecznej mgły. Światło miękkie, takie co rozmiękcza krawędzie i czas. Mokre na mokrym, szybkie kreski, chlapnięcia, miejscami suchy pędzel drapie tynk. Całość ma leniwy vibe i lekko teatralny rytm rozmów. Ja bym tu jadł rogalika i patrzył na dużą wieżę. Nastrój melancholijny, ale nie smutny, raczej jestem pewien ze dzień się uda. To obraz o czekaniu, o rozmowach, o tym że chwila rozlewa sie i odpływa. Ech, usiadłbym przy stoliku, no i w sumie dał się złapać ulotności.