Opis obrazu

Akwarelowa uliczka wąska jak szept, z fasadami w ochrach i przygaszonych zieleniach, lśni po deszczu na kocich łbach. Centralnie stoi stary czerwony kabriolet, długie nadkola i okrągłe reflektory robią z niego gwiazdę kadru. Kompozycja prowadzi wzrok liniami bruku w głąb, gdzie mały placyk zamyka perspektywę. Nastrój jest prawie timeless, jakby czas przystanął i tylko echo kroków przemykało. Widać technikę laserunku, mokre w mokre, a na krawędziach suchy pędzel, są też plamy i kleksy, troche rozlane, całkiem intencjonalnie. To auto jest super szybkie i błyszczy jak cukierek. Czuję nostalgię i ciepełko, chociaż chłód mokrej ściany szczypie w skórę, hmm. Jakby artysta chciał nam powiedzieć, że pamięć też ma mokry połysk. Patrzę i chcałbym się tam zgubić, tak zwyczajnie, bez powodu.