Opis obrazu

Akwarela pokazuje kameralną stację u podnóża wzgórz, czerwony lokomotyw na przodzie i biały skład znikający w perspektywie torów. Chłodne błękity mgły przenikają ochry murów i ciemne brązy dachu, a dym miękko rozlewa się po papierze. Kompozycja diagonalna prowadzi oko do łuku tunelu i drobnego semafora. Pociąg jest duży i robi puff puff. Nastrój półspokojny, troszkę senny, jak w chwili tuż przed odjazdem, kiedy człowiek łapie oddech. Widać mokre na mokre, lekką granulację, a suchy pędzel akcentuje szyny i krawędzie peronu. Czuję wilgoć, rdzę i małe bicie serca, robi mi się nostalgic w srodku. To obraz o podróży i pamięci, o tym że miejsca trzymają nasze kroki, nawet jeśli my już pędzimy dalej.