Opis obrazu

Pod arkadami rozciąga się chłodny korytarz, wsparty na masywnych kolumnach, które stukają rytmem miasta. Beżowe sklepienia i półmrok podkreślają błękit nieba na lewo, gdzie migoczą drobne plamki ptaków. Na zewnątrz ścieli się gwar kawiarnianych parasoli, a w głębi ciągnie się perspektywa lamp, jedna po drugiej, jak nuty na pięciolinii. Chciałbym tam zjeść lody i biegać pod łukami. Atmosfera jest spokojna, ale żywa, ciepławy dzień łaskocze kamień i głosy mieszają się z echem kroków. Woda akwareli płynęła szerokimi plamami, potem artysta dołożył suche kreski, rozbłyski bieli i cienie, by uchwycić twardość i miękkie swiatło. Kompozycja prowadzi oko do jednego punktu, a kontrast słońca i mroku tworzy napięcie, takie ach, popatrz i idź dalej. Styl realistyczny, lecz swobodny, z kontrolowanym przypadkiem, z oddechem papieru, który wciąz prześwituje. Czuję nostalgię i chęć usiąść przy stoliku, posłuchać ludzi, zwolnić, powiedzieć tylko timeless.