Opis obrazu

Obraz, który widzę, to prawdziwa uczta dla oka. Tło zdominowane jest przez różne odcienie niebieskiego, które nadają mu spokój i harmonię. Wprowadzają nas w świat pełen abstrakcji, gdzie kolory grają pierwsze skrzypce. Na płótnie rozsiane są pionowe cienkie linie, ich barwy to róż i żółć. Są jak wesołe kropki i kreski na biało-niebieskim tle. Pojawiają się też białe, minimalistyczne kształty, które przypominają półksiężyce i prostokąty. Atmosfera emanuje spokojem, a jednocześnie zaprasza do refleksji. Obraz niesie ze sobą nostalgię za prostymi formami, które przecież mają tak wiele do powiedzenia. Styl artysty cechuje się minimalizmem i czystością form. Wydaje się, że technika malarska skupia się na wyrazistych liniach i delikatnych tonach, co nadaje dziełu jednocześnie delikatności i strukturze. Patrząc na to dzieło, można poczuć coś jakby "simple joy". Dla mnie obraz jest jak powrót do dzieciństwa, gdzie wszystko było prostsze. Jak byśmy zatopili się w śnie o beztroskich chwilach. A co ja bym czuł będąc tam? Może zachwyt, pewne zadumanie, a może też delikatną tęsknotę za tym, co już minęło. Ten obraz naprawdę zmusza do zastanowienia się, co dla nas jest ważne. Jakby ktoś zafascynowany mechaniką tła, pokazał nam, że mniej znaczy więcej. Dla dziecka, to by było "super fajne niebieskie tło z kreskami", ot co! Obraz ten intryguje i porywa prostotą, którą warto docenić.